درد نوشتن

گاهی وقتها هست دلت گرفته حرف داری برای گفتن میخواهی بنویسیشان تا خالی شوی کلی حرف در گلو مانده داری، درد داری، میدانی باید بنویسی باید دست به قلم بشوی و نوشتن را آغاز کنی حالا فرقی نمی کند این نوشتن روی کاغذ باشد یا توی وبلاگت باید بنویسی تا تسکین پیدا کنی باید روی زخم هایت مرهم بگذاری که اگر ننویسی زخم ها میمانند و عمیق می شوند و تبدیل به یک زخم قدیمی که هرکار کنی آنوقت خوب نمیشوند! پس تا دیر نشده تا زخم هایت عمیق نشده شروع کن به نوشتن بگذار زخم هایت التیام یابد می دانم تو هم مثل من درست وقتی که تصمیم میگیری به نوشتن نمی توانی...درست مثل همین الانِ من....